Obecnie rzepak znajduje coraz szersze zastosowanie, staje się więc rośliną budzącą zainteresowanie większej ilości producentów rolnych. Stosowany jest w wielu gałęziach przemysłu, jest także najpopularniejszą rośliną energetyczną. Nic więc dziwnego, że producenci rolni upatrują w nim źródła dochodu. I ta koncepcja się sprawdza, ale należy wiedzieć, że rzepak to roślina wymagająca, trzeba więc posiadać odpowiednią wiedzę. W przeciwnym wypadku uprawy mogą przynieść duże straty. Na początek konieczne jest odpowiednie dobranie odmian, bez poszukiwania oszczędności na tym etapie. W cień odchodzą więc tańsze, ale słabsze odmiany populacyjne, a powodzeniem cieszą się odmiany hybrydowe (mieszańcowe), które dają o kilkanaście procent większe plony. Odmiana powinna mieć duży stopień odporności na osypywanie łuszczyn oraz elementy stresowe, jak mrozy, susza i zbyt duża wilgotność. Dodatkowo pożądana jest odporność na choroby, głównie kiłę kapusty, zgniliznę kapustnych czy zgniliznę twardzikową. A już najważniejszy parametr odmiany, na jaki należy zwrócić uwagę to wysokoplonowość, co ma bezpośrednie przełożenie na późniejszą rentowność uprawy. W przypadku upraw ozimych warto też zwrócić uwagę na przystosowanie do przezimowania. Polski rejestr zawiera ponad 40 odmian rzepaku ozimego, a za najbardziej odporny uznawany jest Kronos. W sprzedaży znajdują się także unijne, topowe odmiany, niemniej brak jest danych na temat tego, jak sprawują się w polskich warunkach.
Warto pamiętać, że najlepsze plonowanie rzepaku uzyskuje się na glebach po pszenicy i życie dobrej jakości, gdzie odczyn pH waha się między 5,8 a 6,2. Przed zasiewem zalecane jest nawożenie fosforowo-potasowe. Terminy zasiewu uzależnione są od rejonu Polski i panujących tam warunków atmosferycznych, ale zwykle mieszczą się od 15 do 30 sierpnia.
Kolejny ważny element to odpowiedni dobór środków ochrony, głównie herbicydów hamujących wzrost chwastów. Można oczywiście dokonywać zabiegów łącząc fungicydy i herbicydy, a dodatkowo insektycydy, ale należy postępować zgodnie z instrukcjami producentów, aby nie wpłynąć negatywnie na wzrost rzepaku oraz wielkość plonu. Odchwaszczanie można rozpocząć przed zasiewem lub tuż po, w fazie 4-6 liści. Chwasty w rzepaku to głównie: komosa biała, perz, przytulina czepna, rumianowate oraz samosiewy zbożowe. Do odchwaszczania często poleca się preparaty fungicydowe, które zastosowane jesienią, regulują wzrost uprawy i ułatwiają jej przezimowanie, np. Horizon 250 EW. Równie ważne jest także stosowanie preparatów ochrony roślin przed szkodnikami (np. chowacz brukwiaczek czy słodyczek rzepakowy) oraz przed wspomnianymi wcześniej chorobami.
Zbioru rzepaku dokonuje się z użyciem kombajnu, w trybie jednofazowym, przy czy ważne jest, aby w jak najmniejszym stopniu spowodować wysypanie się nasion z łuszczyn. Aby zniwelować wysypywanie, można wcześniej, przed zbiorem, zastosować jeden z dostępnych na rynku preparatów „sklejających”.
