facebook

Najlepsza pasza dla kury nioski

16/09/2015
1 komentarzy

Żywienie kur niosek w ogólnym ujęciu to dieta zbożowa. Niemniej stosuje się także inne składniki żywieniowe, a dodatkowo rozgranicza się dietę stosowaną w czasie odchowu a następnie w okresie nieśności.

Zboża są dla nich pokarmem łatwo strawnym a do tego smacznym. Nie zawierają zbyt dużo białka, ale zapewniają kurom potrzebną energię dzięki dużej zawartości węglowodanów w postaci skrobi. Oczywiście nie bez znaczenia jest rodzaj zboża użytego w żywieniu niosek, np. jęczmień i żyto zmniejszają wartości odżywcze paszy i strawność pokarmu, nie są więc zalecane. Ponadto zboża mają mało aminokwasów lizyny i metioniny, sama pszenica zawiera zbyt mało leucyny i izoleucyny, a żyto jest ubogie w tryptofan i treoninę. Istotna jest nie tylko zawartość, problem polega też na wchłanialności białek. Dlatego też konieczne jest uzupełnianie paszy gotowymi dodatkami zawierającymi te aminokwasy. Lepszym wyborem jest pszenżyto, które jest lepiej strawne, a zawiera więcej lizyny niż pszenica.
Zaletą zbóż jest też fakt, że mają małą zawartość tłuszczu i nie powodują zbytniego otłuszczania niosek. Wysokotłuszczowa jest jedynie kukurydza i owies, a stosowanie ich w rozsądnych ilościach pozwala uzyskać żółtka o intensywnym zabarwieniu. Owies dodatkowo jest bogatym źródłem witaminy B.
Często stosuje się w żywieniu niosek także produkty pochodzące z obróbki zbóż, głównie otręby. Świetnie uzupełniają dawkę białka i minerałów, zwłaszcza otręby pszenicy.

Rośliny okopowe. Nie stosuje się ich często w dużych hodowlach niosek, są raczej uzupełnieniem diety w hodowlach przydomowych. Jest to pasza w postaci ziemniaków gotowanych lub parowanych i startej marchwi. Są dobrym źródłem białka, witamin i minerałów.

Susz. Sporządzany jest z młodych zielonek, koniczyny, pokrzywy i lucerny. W żywieniu niosek wpływa na zabarwienie żółtek.

Produkty mleczne. Zwykle stosuje się mleko odtłuszczone w proszku lub suszoną serwatkę. To bogate źródło białka, więc podawanie paszy pochodzenia mlecznego bardzo dobrze uzupełnia jego niedobory w diecie zbożowej.

Śruty poekstrakcyjne. Powstają jako pochodna obróbki roślin oleistych. Jeśli jest dobrej jakości będzie stanowić bogate źródło białka przy jednoczesnej niskiej zawartości włókna. To zapewnia dobrą strawność i uzupełnienie poziomu tłuszczu. Należy stosować się ustalonych norm, aby nioski nie składały małych jaj o przykrym zapachu. Śruta powinna stanowić maksymalnie 20% paszy ogółem, a najbardziej pożądana jest śruta rzepakowa.

Żywienie niosek w okresie odchowu. Okres trwa do 16 roku życia i w tym czasie konieczne jest dostarczanie pełnowartościowego białka, podawanego w racjonalnych proporcjach, aby nie spowodować wywołania zbyt wczesnego okresu nieśności. W tym okresie nie należy dostarczać zbyt dużej ilości energii, aby nie doprowadzić do utuczenia, ale też nie ograniczać wartości odżywczych, aby nie hamować wzrostu niosek. Pasza powinna mieć formę kruszoną i sypką.

Żywienie niosek w okresie nieśności. Okres zaczyna się powyżej 17 tygodnia życia. W żywieniu wielkotowarowym dominują pasze pełnoporcjowe, które są odpowiednio zmieszane, gotowe i zapewniają odpowiednią ilość enzymów, minerałów i witamin, także białka i prawidłową proporcję fosforu do wapnia. W hodowlach przydomowych stosuje się w okresie nieśności głównie susze z zielonek, buraki, kapustę, ziemniaki oraz trawę z wolnego wybiegu.

zgłoś naruszenie

Komentarze (1)

  • 21.10.2016 (15:58)
    Aldona
    Ja swoim kurkom daję produkty od SuperHodowcy i są zadowolone ;)

Dodaj komentarz