W Polsce populacja krów od dziesiątek lat tworzona jest praktycznie przez cztery rasy: czarno-białą, czerwono-białą, polską czerwoną oraz simental. Zakładając hodowlę dowolnej wielkości należy zastanowić się nad jej profilem, a konkretnie czy celem produkcyjnym ma być mięso czy też mleko. Od tego zależy bowiem wybór rasy krów do hodowli, a każda rasa ma swoją charakterystykę. Można oczywiście wybrać rasy ogólnoużytkowe, ale i tu znajdziemy różnice w możliwościach poszczególnych ras. Dlatego należy przemyśleć wybór rasy stosownie do przeznaczenia.
- Czarno-białe. Fryzyjskie. Rasa najliczniej występująca w Polsce, ale także na świecie. Jest to rasa o zrównoważonej użytkowości mięsno-mlecznej. Budowa tych krów charakteryzuje się małą wyrostowością i dobrym umięśnieniem, osobniki osiągają masę 600 kg i 128 cm w kłębie. Wydajność mleczna to 4-5 tyś. kg. Krowy tej rasy są długowieczne, spokojne, płodne, mają małe wymagania paszowe i stosunkowo rzadko chorują.
- Czarno-białe. Holsztyńsko-fryzyjskie. W zasadzie stanowią przeciwieństwo do fryzyjskich. Rasa powstała w wyniku ostrej selekcji bydła fryzyjskiego importowanego z Holandii do USA. To także rasa ogólnoużytkowa, ale o wyższej wydajności mlecznej, na pułapie 7-8 tyś. kg, oraz większej mięsności. Osobniki osiągają masę 650 kg i 140 cm w kłębie, mają dużą wyrostowość, wysoko zawieszone wymiona i płaskie mięśnie. Zakup tej rasy to większy koszt, a i wymagania paszowe są wyższe, więc dziś można znaleźć takie stada jedynie w najlepszych oborach w Polsce.
- Czerwono-białe. Druga rasa w naszym kraju, co do liczebności, przy czym większość stad znajduje się w południowo-zachodniej części. Rasa wykazuje przygotowanie do niekorzystnych warunków, ma małe wymagania paszowe, mocną budowę, krowy są płodne, długowieczne i odznaczają się niską zachorowalnością. Wadą jest mała wyrostowość i mało praktyczna budowa wymienia, stąd też częste przypadki krzyżowania uszlachetniającego z bydłem czerwonym H-F. Od rasy czarno-białej odróżnia ją większa mięsność. Przeciętnie krowy tej rasy ważą 500-550 kg, a w kłębie mają 125 cm. Rasa nie jest zbyt wydajna mlecznie, dlatego jej udział procentowy w polskim pogłowiu bydła zmalał z 20 do 2%.
- Simental. To rasa rzadko występująca w naszym kraju, spotykana głównie w Bieszczadach. Stanowi zaledwie 1% polskiego pogłowia bydła. Osobniki rasy simental szybko rosną, późno dojrzewają i są bardzo dobrze umięśnione, ważą średnio 600-650 kg, a w kłębie osiągają 135 cm. Buhaje tej rasy często są wykorzystywane do krzyżowania towarowego. Mleko krów simental jest wykorzystywane do produkcji serów, ponieważ zawiera duże kuleczki tłuszczu. Wadą jest jednak późne rozdajanie i kiepska budowa wymion. Zalety to wysoka zdrowotność i długość życia.
