Chociaż przydomowa oczyszczalnia ścieków jest wygodniejszym rozwiązaniem niż szambo, to jednak jej budowa jest droższa, a też nie zawsze, z uwagi na warunki gruntowe panujące na działce, możliwa do realizacji. Niemniej, jeśli tylko regulacje lokalnych władz to umożliwiają, to zawsze warto taką oczyszczalnię zbudować, ponieważ spłaca się ona w ciągu zaledwie 2 do 4 lat, gdyż jej eksploatacja w porównaniu z szambem jest dużo tańsza.
Rzecz dotyczy głównie biologicznej oczyszczalni ścieków, w której to żywa flora bakteryjna dokonuje naturalnego rozkładu nieczystości. Krótko po zbudowaniu takiej oczyszczalni jej złoże biologiczne jest jeszcze słabo rozwinięte, a ilość obecnych w nim bakterii jest niewystarczająca do prawidłowego działania całej instalacji. Ponieważ zależy nam na jak najszybszym uruchomieniu, bądź co bądź dosyć kosztownej inwestycji, musimy przyspieszyć proces namnażania się flory bakteryjnej przy pomocy odpowiednich biopreparatów. Pamiętać przy tym warto, że rozwojowi bakterii sprzyja ciepło, a więc rozruch należy wykonywać przy wyższych temperaturach otoczenia. Należy też zwrócić uwagę, co podkreślają specjaliści z Przedsiębiorstwa Gospodarki Wodno-Ściekowej GEA-NOVA z Józefowa, na to by w czasie rozruchu oczyszczalni znajdowały się w niej ścieki z co najmniej kilku dni.
Do zainicjowania rozruchu oczyszczalni i stymulowania rozwoju w niej niezbędnej flory bakteryjnej stosuje się odpowiednie aktywatory. Owymi aktywatorami mogą być gotowe sztuczne biopreparaty lub też szczepy bakterii pobrane jako osad z innej, dobrze już działającej oczyszczalni. Biopreparaty są najczęściej konfekcjonowane w małych opakowaniach, wystarczających na jeden pełny rozruch instalacji. Takie opakowanie zawiera skoncentrowane szczepy bakterii oraz immobilizowane enzymy uwięzione w specjalnym podłożu zaopatrzonym w stosowne odżywki. Sposób aplikowania biopreparatu określają odpowiednie informacje producenta zawsze znajdujące się na jego opakowaniu. W przypadku oczyszczalni drenażowych preparat dodaje się bezpośrednio do osadnika gnilnego lub poprzez wewnętrzną kanalizację budynku, wrzucając go do umywalki lub miski ustępowej. W oczyszczalniach biologicznych skuteczniejszym sposobem będzie dodanie aktywatora do komory napowietrzania. Przy zastosowaniu szczepów bakterii z prawidłowo działających oczyszczalni wystarczy pobrać zazwyczaj około 30 litrów zagęszczonego osadu; tutaj należy pamiętać, by osad transportować w stanie niewzburzonym w zbiorniku, który co najmniej w 1/3 powinien być wypełniony powietrzem. Pamiętając o zasadach prawidłowego rozruchu przydomowej oczyszczalni ścieków, nie zapominajmy o jej właściwej eksploatacji; aby nie zniszczyć jakże cennej flory bakteryjnej, unikajmy wpuszczania do naszej kanalizacji agresywnej i żrącej chemii.
