Chwasty jednoliścienne, jak zresztą wszystkie chwasty, powodują znaczne straty w uprawach. Konkurują z roślinami właściwymi o światło, wodę oraz substancje odżywcze znajdujące się w glebie. Ponadto są żywicielami rozmaitych chorób i szkodników oraz utrudniają późniejsze zbiory, obróbkę i przechowywanie.
Chwasty jednoliścienne to głównie różne gatunki traw rosnących dziko, np. miotła zbożowa, perz właściwy, owies głuchy, chwastnica jednostronna czy włośnica zielona i sina. Są ciężkie do zwalczenia, ponieważ ich potencjał rozrodczy jest duży. Niektóre gatunki wydają kilka tysięcy nasion w trakcie jednego sezonu, a perz właściwy rozmnaża się nawet wegetatywnie poprzez pozostawione na polu kawałki rozłogu. Ponadto perz, poza wchłanianiem olbrzymich ilości wartości odżywczych, wydziela do gleby szkodliwe substancje, które negatywnie wpływają na kiełkowanie nasion. Z kolei inny przedstawiciel jednoliściennych, włośnica zielona, a konkretnie jej ziarniaki, potrafią przetrwać w glebie nawet do 15 lat i nadal mieć duży potencjał kiełkowania. Dodatkowym problemem jest fakt, że chwasty z tej grupy są idealnymi żywicielami dla rdzy źdźbłowej, mątwika zbożowego czy ploniarki zbożówki. Widać więc, że zwalczanie jednoliściennych, podobnie jak innych chwastów, jest konieczne dla uzyskania plonów na zakładanym poziomie.
Na niewielkim areale uprawy można zastosować wyrywanie mechaniczne, to jednak sposób pracochłonny i nie do końca skuteczny, a na wielko powierzchniowych uprawach wręcz niewykonalny.
Walka z chwastami powinna zacząć się wcześniej, od profilaktyki przed zasiewem lub sadzeniem. Ważne jest prawidłowe zmianowanie upraw, zabiegi agrotechniczne, dobór nasion wysokiej jakości oraz nawożenie gleby przed wschodem roślin. Potem należy wychwycić moment i już w okresie wczesnego wschodu dokonać pierwszego oprysku chemicznymi środkami ochrony. Pierwsze opryski powinny odbywać się w czasie, kiedy chwasty mają po 2-3 liście, wilgotność powietrza przewyższa 60%, a temperatury wahają się od 10 do 20 stopni. Na początkowe zabiegi zaleca się same herbicydy. Kolejne zabiegi (drugi i trzeci), przy małym stopniu zachwaszczenia, powinny odbywać się z użyciem połączenia herbicydów z graminicydami. Przy silnym zachwaszczeniu, zwłaszcza gatunkami trudnymi jak np. perz, zaleca się oddzielne stosowanie tych substancji. Preparaty należy dobierać odpowiednio do rodzaju posiadanej uprawy, a mieszanki wzbogacać o środki zwiększające przylepność cieczy do roślin, np. olej. Każdorazowo zabieg musi być wykonany o takiej porze dnia, aby temperatura przy glebie nie przekraczała 20%. Nie wykonuje się oprysków bezpośrednio po deszczu lub rosie, na zwiędłych roślinach ani też przed zapowiadanymi przymrozkami. Odpowiednio do potrzeb należy wybrać sposób oprysku. Dla fungicydów stosuje się zwykle opryski drobnokropliste, dla insektycydów średnie, a przy herbicydach grubokropliste.
