Pasze gospodarskie to sama korzyść dla hodowli. Takie pasze mają dobry wpływ na rozwój zwierząt, zarówno rzeźnych, mlecznych, jak i rozrodczych. Niemniej, aby efekt był odpowiedni, konieczne są starania na etapie wytwarzania takich pasz, a potem na etapie ich przechowywania. Ten drugi etap jest newralgiczny, ponieważ nieprawidłowości powstałe w tym czasie mogą zniweczyć wcześniejsze starania i nakład pracy. Największe zagrożenie to nadmierna wilgotność, która może spowodować rozwój mikoorganizmów, a w efekcie rozkład składników odżywczych. Tym bardziej, że może się tu skumulować wilgoć zawarta w przechowywanych zapasach z wilgotnością panującą w pomieszczeniu magazynowym.
Oczywiście każda z pasz ma swoje wymagania, ale można przyjąć ogólne zasady dotyczące pomieszczeń przeznaczonych do przechowywania:
- Na etapie budowy warto zadbać o zaprojektowanie wykończeń budynku z takich materiałów, aby na stropach i wentylacjach nie gromadziły się zabrudzenia oraz nie wytwarzały skropliny. Wszystkie powierzchnie powinny być nietoksyczne i zmywalne, a skropliny odprowadzane na zewnątrz.
- Wszelkie otwory okienne, drzwiowe i inne muszą być skutecznie zabezpieczone przed przedostawaniem się do magazynu szkodników.
- Ścieki, odpady oraz deszczówka muszą zostać odprowadzone w taki sposób, aby nie miały kontaktu z przechowywaną paszą.
- Jeśli w procesie wytwarzania paszy wykorzystywana jest woda, powinna być doprowadzona czystymi ciągami i być dobrej jakości.
- Obowiązuje zasada bezwzględniej czystości pomieszczeń, pojemników, pojazdów i innych urządzeń mających kontakt z paszą na etapie wytwarzania. Wszelkie pojazdy i urządzenia powinny być każdorazowo myte, a następnie osuszane.
- Konieczne jest odpowiednie oświetlenie pomieszczeń, gdzie przechowywana jest pasza, przy czym może to być oświetlenie naturalne lub sztuczne, a liczy się czas naświetlania i natężenie.
Poza zasadami ogólnymi, dotyczącymi przechowywania, należy brać pod uwagę także specyfikę poszczególnych pasz.
- Śruty-ważna jest niska wilgotność, a także temperatury. Konieczne jest także ograniczone naświetlenie. Przechowywanie śruty zbożowej każdego typu oraz makuch wymaga zbiorników metalowych, betonowych lub z tworzywa sztucznego, a wersji niskonakładowej można je trzymać w workach papierowych czy jutowych. W przypadku worków należy pamiętać o przewiewie i niskim składowaniu, aby nie dochodziło do nadmiernego ugniatania. Śruty są najczęstszym obiektem ataków szkodników, dlatego należy zadbać o odpowiednie zabezpieczenie paszy.
- Zielone-zwykle są kiszone lub suszone. W procesie suszenie dąży się do ogranicza wilgotności do 17-18%, a w tym celu konieczne jest zapewnienie miejsca przewiewnego i ciemnego. Nadmiar światła pozbawia susz ważnych wartości, np. karotenu. Z kolei koszone zielonki wymagają ograniczenia dostępu tlenu, ponieważ jedynie wtedy uzyskuje się niski stopień zakwaszenia ważny dla procesu konserwacji. W innej sytuacji może dojść do procesu gnilnego zielonki.
- Okopowe-to specyficzna pasza, która w kopcu wciąż intensywnie oddycha i pracuje, a tym samym wchłania tlen i wydala tlenek węgla, oddając w przestrzeń ładunek ciepła. Aby więc nie doszło do przegrzana należy tworzyć kopce o maksymalnej szerokości 2m. Zaleca się też nakrywanie kopca słomą z dodatkiem ziemi, tak, aby nie blokować parowania wody. Należy utrzymywać temperatury w kopcu w zakresie 4-11 stopni.