Jedną z bardziej niedocenianych roślin w naszych rodzimych ogrodach jest z całą pewnością winobluszcz trójklapowy. Roślina ta zasługuje jednak na większą uwagę nie tylko ze względu na aspekt wizualny ale również stosunkowo prostą uprawę.
Winobluszcz trójklapowy inaczej nazywany również winobluszczem japońskim. – Jest to jeden z 13 gatunków winobluszczy. Pochodzi z Azji, rośnie dziko w Japonii, Chinach, na Półwyspie Koreańskim, ale jest uprawiany w wielu krajach świata. Winobluszcz na końcach wąsów wytwarza charakterystyczne przylgi, dzięki, czemu potrafi wspinać się po pergolach czy pniach drzew bez pomocy podpór. Z nazwy wywodzi się wygląd tej rośliny, ponieważ zazwyczaj posiada trzy klapy i na pędach układa się dachówkowo, tworząc zwartą zasłonę.
Najczęstszym sposobem sadzenia są już gotowe sadzonki, wcześniej ukorzenione. Co do wymagań, jaka powinna być gleba, nie ma określonych warunków, ale gleba powinna być wilgotna i żyzna. Można go sadzić nawet w pobliżu nowych budynków, ponieważ toleruje wapń. Warto uszczykiwać młode pędy, bo to spowoduje rozkrzewianie się.
Winobluszcz dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza i niezbyt długie okresy suszy. Może rosnąć w pełnym słońcu, w półcieniu, a nawet w cieniu, (ale słabiej). Najodpowiedniejszymi i polecanymi rejonami uprawy go w Polsce są rejony Polski zachodniej, południowo-zachodniej i środkowej. Jest jednak bardziej wrażliwy na mróz, dlatego warto go sadzić w miejscach osłoniętych, na stanowiskach bezwietrznych, a na zimę okrywać korzenie, aby nie przemarzły, ponieważ jeśli nadziemne pędy przemarzną – odrośnie z korzeni, które wcześniej zostały okryte i zasłonięte.
Nie jest to zbyt wymagająca roślina. Należy tylko wycinać stare pędy i to nawet nie ma określonego czasu na wykonanie cięcia, można to robić przez cały czas wegetacyjny. Roślina nie musi być dodatkowo nawadniania, ewentualnie można ją podlać w czasie dużych upałów i w okresie suszy. Nie rośnie bardzo ekspansywnie, więc będzie rósł tam gdzie go skierujemy. Rośnie dość szybko, około 1-2 m. przyrostu rocznego.
Winobluszcz wiosną i latem jest zielony, ale jesienią fantastycznie przebarwia się. Zachwyca wtedy odcieniami koloru czerwonego, żółtego i brązowego. Kwiaty wyrastają z krótkopędów, pojawiają się zazwyczaj na przełomie czerwca i lipca i tworzą wiechowate, imponujące kwiatostany.
Winobluszcz jest idealną roślina, do zasłonięcia ścian lub murów. Wiele osób myśli, że pojawienie się rośliny na elewacji wiąże się z pojawieniem się wilgoci, jest to jednak mit, ponieważ pnącza nie wytwarzają wilgoci, a wręcz przeciwnie: pochłaniają każdą kroplę wody. Dodatkowo powierzchnia elewacji jest przykryta swoistym „płaszczem” z liści, które zabezpieczają ją przed opadami i tym samym przed wilgocią.
Warto przemyśleć miejsce jego posadzenia, ponieważ, bardzo mocno wrasta w podłoże i ciężko go przesadzić. Roślina świetnie sprawdza się do porastania domów, słupów, parkanów, altan, ogrodzeń czy starych pni drzewa oraz brzydkich budynków.
Jego gęsto ustawione liście skutecznie zatrzymują kurz i tworzą naturalną osłonę. Sprawdza się, jako roślina okrywowa. Nie musimy się tez martwić, jeśli zbyt mocno się rozrośnie, gdyż łatwo jest skorygować jego pokrój odpowiednim cięciem.
